Ankastre ve Projeler

İnşaat sektörünün son yıllarına damgasını vuran bu iki fenomeni, birbirinden ayrılmaz bir ikili hatta tamamlayıcısı, yeni yaşam biçiminin de adı oldular. Ülkemizde ankastre seksenli yıllardan itibaren, her türlü mutfak tarzında görselliği tamamlayan hatta çizgisini daha modernleştiren vazgeçilmezlerden olmaya başladı. Beyaz eşya dönüşümüne yeni bir sunum getirdi.

Evye, fırın, ocak ve davlumbaz ürünlerinde estetik ve teknolojik çeşitliliğin artması ve tercih edilmesi ile ankastre ürünler sektörünün öncüleri ( Siemens, Electrolux, Hotpoint, Teka, Franke, Aeg, Bosch...) ankastre ürünlere ağırlık vermeye başladı. Avrupa'nın sanatsal dehası İTALYA ve teknolojik dehası ALMANYA'nın, ergonomi, en fazla fayda ve yaşam biçimleri için yenilik yaparak tüketimin kanalize edilmesi sonucunda; bizlerinde fayans, çimento, mermer ve beyaz boyalı mutfak ürünleriyle sınırlı görgümüzü Inox'un göz alıcı modelleriyle buluşturdu. Ankastre ürünlerde sektörün yerli temsilcileri (Arçelik, Vestel, Beko, Silverline, Simfer, Termikel,...) Avrupa'daki markaları yakından takip ettiler.

Yaşam biçimlerimizin kentliliğe kayması ve kent nüfuslarının dayanılmaz-önlenemez artışı, 1900'lü yılların sonlarına damgasını vurdu. Çevre bilincine ve çağdaş değerlere uymasa da şehirlerin içlerinde, kentlerimizin ana dokularının bozulması pahasına çağdaş kentlilik bilinciyle bağdaşmayan çok katlı çimento yığınlarının ufkumuzu betonlaştırması, yapanlar için "havadan" kazanç sağladı.

Böylece kolay yoldan çok kazanç sağlamaya alışan mantık, yapıların iç donanımlarında toptan alımlarla ( doğrama-mutfak-banyo) "-En ucuzu kim verir?" ihalelerine çıkarak, tüketici yararlarını pek de gözetmeden, iyi markaların işlevi düşük model ankastre ürünlerden yüzlerce üretilip toplu işlerde kullanımına neden oldu.

Yıllar içerisinde rekabetin artmasıyla ve teknolojinin geldiği nokta itibarıyla gerek enerji verimliliğiyle gerekse işleviyle ankastre beyaz eşya üreten firmalar oldukça üst düzey ürünler sunmaya başladılar. Gelişen tüketici bilinci ile toplu işlerde kullanılan en alt segment ürünlerin belki de hiç kullanılmadan çöp haline gelmesine neden oldu. Gökyüzünü karartan beton yığını projeler, yeryüzünde de kullanılmayan inox ankastre beyaz eşya çöp dağlarının oluşmasına yardımcı oldular.

Çok kazanç-gereksiz obez tüketimi sarmallayan ve doğayı hiçe sayan, kaynakları hoyratça kullanan bu anlayış, üretim ve tüketim yönlendirmesi ile daha akla ve çevreye uygun planlanarak, belli sayıdan daha fazla üretilen ankastre mutfaklarda seçim tüketiciye bırakılmalıdır. Bu aynı zamanda ekonomide değişik seçeneklerin de var olmasını sağlayacaktır. İnsanlar hiç kullanmayacakları teknik özelliklere bilinçsiz satış yönlendirmesiyle para ödemeyecekler, ihtiyaçlarına göre aldıkları ankastre ürünleri uzun süre kullanacaklardır. Böylece hem doğal kaynaklar, hem de insanlar yani kısacası dünyamız kazanacaktır.

Yazan: Hüseyin Arslan